Δικαίωμα στην ίδρυση και διατήρηση οικογενειακής ζωής
Ο τομέας του οικογενειακού δικαίου εξασφαλίζει το δικαίωμα κάθε ατόμου να παντρευτεί και να δημιουργήσει οικογένεια με πλήρη και ελεύθερη συναίνεση, χωρίς περιορισμούς ως προς την καταγωγή, το φύλο ή τη θρησκεία. Αυτό το δικαίωμα αποτελεί θεμελιώδη αρχή που προστατεύει την ελευθερία των ανθρώπων να επιλέξουν με ποιον θα δημιουργήσουν οικογένεια και πώς θα οργανώσουν τη ζωή τους.
Ισότητα των φύλων στην οικογένεια
Το οικογενειακό δίκαιο, επίσης, καλείται να εξαφανίσει τις ανισότητες και τις διακρίσεις που συνδέονται με το φύλο, εξασφαλίζοντας ότι όλοι οι γονείς ανεξαρτήτως φύλου, με την γονική μέριμνα έχουν ίσα δικαιώματα και ευθύνες στη λήψη αποφάσεων για τα παιδιά τους και η διαχείριση της οικογενειακής περιουσίας.
Δικαιώματα των παιδιών
Τα δικαιώματα των παιδιών επίσης προστατεύονται μέσω του οικογενειακού δικαίου και αυτό εξασφαλίζει την υγιή ανάπτυξή τους και την προστασία τους από κάθε μορφή εκμετάλλευσης ή βίας. Υπάρχουν νόμοι στο Κυπριακό Δίκαιο όπως ο Περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων του 1990 (Ν.216/1990), που ρυθμίζουν την επιμέλεια, τη γονική μέριμνα και την υιοθεσία, διασφαλίζοντας πως τα παιδιά μεγαλώνουν σε ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον που προάγει την ανάπτυξή τους και σέβεται την προσωπικότητά τους.
Προστασία από ενδοοικογενειακή βία
Η ενδοοικογενειακή βία παραβιάζει θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στην ασφάλεια και στη ζωή. Κυριαρχεί η έλλειψη σεβασμού προς τα θύματα, καθώς ο θύτης συχνά καταπατά τα δικαιώματα και την προσωπικότητα του/της άλλου/ης, δημιουργώντας ένα περιβάλλον φόβου, ανασφάλειας και ψυχικής και σωματικής κακοποίησης. Η παραβίαση αυτών των δικαιωμάτων αποδυναμώνει τη θέση του θύματος και προκαλεί σοβαρές συνέπειες στην ευημερία του/της.
Ο “Περί Βίας Νόμος στην Οικογένεια” (Ν. 119 {1} /2000) θέτει σε εφαρμογή ένα πλαίσιο για την πρόληψη και προστασία των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας. Ο νόμος αυτός παρέχει στα θύματα τη δυνατότητα να ζητήσουν περιοριστικά μέτρα, όπως η απομάκρυνση του θύτη από το σπίτι και η επιβολή περιοριστικών όρων για την προστασία της σωματικής και ψυχικής τους υγείας. Αυτά τα μέτρα είναι κρίσιμα για την εξασφάλιση της ασφάλειας του θύματος, δίνοντάς του τη δυνατότητα να ζήσει χωρίς τον κίνδυνο εκ νέου βίας.
Ο νόμος αναγνωρίζει την ανάγκη προστασίας των θυμάτων και προσφέρει εργαλεία για την εφαρμογή πρακτικών μέτρων που προλαμβάνουν την περαιτέρω κακοποίηση, ενώ παράλληλα επιδιώκει την ευημερία και την αποκατάσταση των θυμάτων τόσο σε σωματικό όσο και σε ψυχικό επίπεδο.
Πολυξένη Αγαθοπούλου Παπαδοπούλου
Φοιτήτρια Νομικής στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας
