Ο Περί Διατήρησης Τηλεπικοινωνιακών Δεδομένων με Σκοπό τη Διερεύνηση Σοβαρών Ποινικών Αδικημάτων Νόμος του 2007 (183(I)/2007) υποχρεώνει τις εταιρείες παροχής υπηρεσιών τηλεφωνίας και διαδικτύου στην Κύπρο να αποθηκεύουν προληπτικά για περίοδο 6 μηνών δεδομένα κίνησης και θέσης και συναφών δεδομένων για την αναγνώριση του συνδρομητή ή/και του χρήστη όλων των πελατών τους. Σκοπός είναι τα δεδομένα αυτά να είναι διαθέσιμα, μετά από άδεια του δικαστηρίου, στην Αστυνομία σε περίπτωση που υπάρχουν υποψίες ότι άτομο διέπραξε κάποιο σοβαρό αδίκημα.
Στην απόφαση της ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερομηνίας 27.10.2021 ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΧΑΤΖΗΙΩΑΝΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI κ.α., Πολιτικές Αιτήσεις που αφορούν στα Τηλεπικοινωνιακά Δεδομένα αρ. 97/18, 127/18, 140/19-143/19, 154/19, 169/19, 36/20 και 46/20, 27/10/2021, το Ανώτατο Δικαστήριο εξετάζοντας την Ευρωπαϊκή οδηγία 2002/58/ΕΚ και τις αρχές που καθιέρωσε το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις C-203/15 και C-698/15 Tele2 Sverige και Watson and Others ημερομηνίας 21.12.2016, αποφάσισε ότι επειδή ο νόμος 183(Ι)2007 δεν θέτει ρητούς περιορισμούς στην διατήρηση δεδομένων όπως η στόχευση συγκεκριμένων ομάδων ατόμων ή τοποθεσιών για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα οι σχετικές πρόνοιες του αντιβαίνουν την οδηγία 2002/58/ΕΚ και την ενωσιακή νομολογία.
